Voor de eerste maal dit jaar stond er ons een zonnige zondag te wachten. Met een matige wind uit noord tot noordwest gaf de Garmin een gevoelstemperatuur van om en bij de 3°c. Veel volk aan de start, doch onze kersverse voorzitter Stefaan moest meerdere keren vragen naar 4 kopmannen. Klokslag 8.30 uur vertrokken we onder het commando van Fritz, Stefan, Steven VDV en Andy.
We waren nog maar in Merelbeke en onze voet- en remreflexen werden al 3* getest. Uit goede bron vernam ik dat de plaatselijke politiediensten alle lichten op rood lieten springen om de snelheidsduivels bij de Pedaal aan banden te leggen. Als toemaatje reed Tom Schepens vakkundig plat. Zijn tubes waren verstorven door zijn lange afwezigheid.
We bleven de gewestwegen N 444 en de N 415 volgen om dan vervolgens via Rozebeke naar de voet van de Hostellerie te laveren.
Alsof het nog niet genoeg was, stonden we aan het station in Munkzwalm terug voor het rood licht. Het duurde tergend lang tot Freddy Meuleman (jaren ervaringsdeskundige bij de NMBS) er zich mee ging moeien. Hij vertelde dat de machinist was ingedommeld wegens de hoge werkdruk !
Col d’Hostellerie, 1,2 kilometer lang en een gemiddelde stijgingspercentage van 4,4 %. De eerste 300 meter zijn het steilste en nam Stefan voor zijn rekening. Vanaf de kasseien sprong Gratien uit het wiel gevolgd door Andy en Tom. Onze clubkampioen moest diep gaan om de enkele jaren oudere Gratien te kloppen. Andy noteerde een gemiddelde van 26,6 km/h over de volledige beklimming. Tom S. met zijn Jet Leggs werd derde gevolgd door Didier, Steven VDV, Stefan en Fritz.
De terugweg verliep vlekkeloos.
Voor de eerste maal dit jaar werd er terug gespurt aan het kasteel.
Kurt R. toonde zijn goede benen en kwam als eerste over de finishlijn gevolgd door Didier, Jo, Hans en Gratien.
Terug in het lokaal mochten we nog genieten van een traktatie van de kersverse papa Michiel Schepens. Proficiat.
Statistiek: afstand: 75,56 km, beweegtijd 2:23, hoogte: 322m, gemiddelde: 31,6 km/u.
