Deze morgen werd een temperatuur waargenomen van een 5°c graden en grijze donkere wolkenmassa’s dreven voorbij. Dit was voor menige thuisblijvers het sein om in bed te blijven en op te luisteren naar het liedje van Bart Peters: “En voor je’t weet, lepeltjesgewijs”.
De buienradar voorspelde ook al niet veel goeds maar 11 dappere krijgers beslisten toch om deze klimatologische omstandigheden te trotseren. Nicolaas, Stefan, Ben en Steven Verstichelen namen het kopmanwerk voor hun rekening. Geen ontevreden bankzitters op het wedstrijdblad voor deze rit.
Nicolaas draaide onmiddellijk de gaskraan open en Stefan moest even naar adem happen vanwege acuut ontploffingsgevaar. Na de Betsberg kwam de machine op gang en werd er hier en daar stevig doorgefietst. Nicolaas droomde zelfs luidop van een ploegentijdrit. Een leuk idee om later eens aan te kaarten.
Verder geen merkwaardigheden tijdens de rit, behalve dat hier en daar de voorrangsregels wat aangepast werden of niet werden opgemerkt door de opspattende regen.
Xavier hield het in Lede voor bekeken (te nat), de rest van peloton werd kreukvrij afgeleverd aan ’t Zand. De salon coureurs hadden alweer ongelijk.
Statistiek: afstand 85km, beweegtijd 2:49, hoogte: 348m, gemiddelde: 32,2 km/h
Gisteren zijn er een dertig pedaalleden vertrokken op fietsvakantie naar Mojacar. Later meer hierover.