Souper 2019
Op zaterdag 16 november sloten wij alweer een succesvol 49ste pedaalseizoen af met een souper in de mooie feestzaal van restaurant “Dorp 49” te Kalken. Iedereen was netjes op tijd en het aperitief kon zonder vertraging ingeschonken worden. De cava werd regelmatig bijgeschonken en de hapjes werden gesmaakt.
De tongen kwamen los en de decibels verhoogden met de minuut.
Rond 20 uur gingen we aan tafel. Er werd ons een voorgerecht geserveerd, een gegratineerd Noordzee-pannetje (rivierkreeft-tomatenroom-prei-mozzarella) voorzien van een lekkere Chardonnay.
Terwijl het hoofdgerecht werd klaargemaakt kon iedereen deelnemen aan onze jaarlijkse tombola.
De prijzen werden geschonken: door onze lokaalhouder Eddy van café “’t Zand”, Betty van “optiek Betty De Wilde” gelegen in de Lepelstraat 15B te Laarne, restaurant “Dorp 49” en restaurant “De Verseau” gelegen in de Meersakkerstraat 1 te Destelbergen waarvoor onze dank uiteraard.
Als hoofdgerecht kregen we een heerlijk bord bestaande uit seizoensgroentjes, pommes duchesses en kalfsgebraad met een sausje met champignons.
Als kers op de taart werd ons een riant dessert bord voorgeschoteld.
Na het dessert nam de voorzitter Stefaan Cornelis het woord voor een jaarlijkse overzicht en uitreiking van de jaarlijkse trofeeën.

Klik hier voor de foto’s

Mojacar 2019

In april 2018 trokken Eddy Van Rysselberghe, Tom Schepens en Danny De Vogelaere voor een week op fietsstage naar Mojacar. Mojacar is één van de 3 plaatsen in Spanje waar het Serge Baguet Team al een aantal jaren fietsstages organiseert.

Tussen pot en pint werd tijdens deze week het idee geopperd of het niet mogelijk zou zijn om dit ook eens voor De Pedaal te organiseren.

Eénmaal terug in België werd er verder gewerkt aan het idee. Stiekem werd er gehoopt om een 10 à 15-tal Pedalisten mee naar Mojacar te krijgen.

In juni 2018 volgde een eerste mail, in september een eerste vergadering. Al snel bleek dat ons vooropgesteld aantal zeker zou gehaald worden. Uiteindelijk klokten we af op 35 deelnemers, waaronder 31 fietsers, jong en oud, A, B en C, mannen en vrouwen, ……. allemaal Pedalisten!

In de daaropvolgende maanden werd de organisatie verder op punt gezet, op zaterdag 29 april was het dan zover, 33 Pedalisten stapten ‘s morgens vroeg de bus op, richting luchthaven Antwerpen, ……… richting Mojacar.

Na een transfer van +/- 2 uur kwamen we aan bij ons hotel, al snel bleek dat we niet alleen waren, niet minder dan 78 fietsers hadden voor deze week gekozen.
Voor degenen welke voor een halve week hadden geopteerd stond reeds een eerste rit gepland. Na een korte briefing en installatie op de kamer ging het richting fietsenstalling, pedalen werden geplaatst, hier en daar nog een (kleine) aanpassing van de fiets, de goesting om te fietsen droop er bij iedereen af.

Tijdens deze eerste rit, welke bedoeld was om de fiets en het niveau van iedereen te leren kennen, kon iedereen al eens kennismaken met de schitterende fietsomgeving, de weersvooruitzichten waren schitterend, het beloofde een schitterende fietsweek te worden.

Elke dag werd er een boeiende rit geserveerd naar de wensen en mogelijkheden van iedereen. De begeleiders van het Serge Baguet Team (waaronder onze eigenste Eric) zorgden telkens voor een perfecte begeleiding met aandacht voor iedereen. Op de stopplaatsen onderweg zorgden de ouders en schoonouders van Serge dat iedereen van het nodige vocht, fruit en energierepen werd voorzien.

Plaatsen zoals Los Gallardos, Corboneras, Sorbas, Lubrin, Villaricos, Antas en Uleila del Camo kregen het bezoek van onze Pedalisten.

Na elke rit was het steevast aperitieven op het terras van het hotel of bij Pedro of op het prachtige panoramaterras in Mojacar stad. s’ Avonds werd er gezellig getafeld, aan de bar uitvoerig nagekaart over de voorbije rit en het enig mooi kader waarin dit alles doorging. De Mojito, Pinta, Cana, Whisky Cola, Gin Tonic, Cava enz zorgden voor een optimale sfeer en het nodige babbelwater.

We zagen niets dan blije en gelukkige gezichten, het was overduidelijk dat iedereen genoot van zijn fietsavontuur.

De tijd gaat snel, zeker als je je amuseert, voor we het wisten waren we al dinsdag, de laatste volle dag en meteen ook laatste rit voor de helft van onze Pedalisten.

’s Avonds volgde er in de bar nog een afscheidsreceptie aangeboden door De Pedaal, de organisatie wuifde onze Pedalisten uit bij een Kwaremont of Cava. Het afscheid viel voor enkelen toch zwaarder dan verwacht, een traantje van geluk (of was het van spijt omdat het al voorbij was) was niet ver weg.

Enkelen wilden nog tot het laatste moment genieten, na een (te) korte nachtrust volstond voor sommigen een glas water of koffie als ontbijt, een enkeling verkoos dan weer een ontbijt op bed J

Op de rustdag hielden sommigen het bij een zwempartijtje, anderen gingen wandelen of deden een korte fietstocht. In de namiddag stond de bekerfinale

AA Gent-KV Mechelen op het programma. Die werd gevolgd in een blakende zon op het terras van Pedro.

Op donderdag en vrijdag waren er de laatste ritten, de kilometers en hoogtemeters werden afgebouwd, bij enkelen liep de batterij op zijn einde, de koortsblazen lieten dit vermoeden of was dit toch het werk van de gulle zon? Vrijdag werd er afscheid genomen van deze prachtige fietsweek met een ‘Feel good rit’ en een bezoek aan de stuwdam van Huercal Overa. Tijdens het 13km vrije traject langsheen de kustlijn kon iedereen zich een laatste keer uitleven.

Vrijdagnamiddag werden de fietsen ingeleverd, onze laatste avond werd ingezet met een receptie aangeboden door de organisatie van Baguet. Na het laatste avondmaal volgde het afscheid aan de bar met alweer het nodige vochtverbruik tot in de late uurtjes.

We kunnen terugblikken op een schitterende fietsweek met prachtig fietsweer, in het gezelschap van een ongelooflijk toffe bende en in een schitterend fietsdecor. Dank ook aan het Baguet Team voor de prima organisatie.

Uit de talrijke positieve reacties kunnen we enkel concluderen dat dit voor herhaling vatbaar is. Wie weet gebeurt dit reeds volgend jaar?

Klik hier voor de foto’s

Reims 2018

REISVERSLAG FIETSVAKANTIE 2018 Laarne – Reims – Epernay
Van donderdag 10/5/2018 tot zaterdag 12/5/2018

2 ritten:
Laarne – Reims met een totale afstand van 236 km en 1.878 hoogtemeters
Reims – Epernay met een totale afstand van 106 km en 1.350 hoogtemeters
Fietsende deelnemers:
Clauwaert Didier , Cornelis Stefaan, De Bruycker Tom, De Clercq Ben, De Clercq Franky, De Wilde Koen, De Wilde Leon (de oudste 72 jaar), De Waele Maxim – Betty, Roels Fritz – Caroline, Vandergeynst Yves – Byn Veronique, Robaey Serge, Claeys Dirk, Michiels Frank, De Greef Luc, Van Rysselberghe Christiaan, De Rycke Dirk, Van De Velde Steven, De Vogelaere Danny, Tom Schepens, Eeckhoudt Nicolaas, Goesseye Stefan, Goossens Danny, Van Damme Johan, Ingels Andy (de jongste 24 jaar), Van de Velde Danny (organisator), Van Rysselberghe Eddy.

Donderdag 10 mei: rit 1 / Laarne – Reims / 236 km
Om 7.45 uur verschijnen de eerste pedaalridders aan de kerk in Laarne. De laatste bagage en de nodige proviand werd in de camionette bij Roland geplaatst. De Camionette werd de dag ervoor van de nodige bagage voorzien kwestie van deze morgen niet te veel tijd te verliezen.
De weersvoorspelling: bewolkt en fris met kans op een bui en een matige west tot noordwestelijke wind.
Om 7.00 u staat iedereen in spanning startklaar en uitgedost in de clubkledij voor een toch wel lastige rit van 238 km. Eerst nog een groepsfoto en dan op pad. Rik Porte en Rubben vergezelden ons ons tot in Ath en keerden dan terug naar Laarne. Didier en Danny stelden voor om de eerste 40 km kop te doen samen met Andy en Steven. De karavaan trok zich gang via Wetteren, Massemen, Sint-Lievens-Houtem, Oombergen en verder via de N42 tot in Geraardsbergen. De eerste lekke band was een feit in de Oudenbergstad. Het jaagpad langs de Dender In Geraardsbergen was onderbroken. Stefan geboren en getogen in de stad van de Mattentaarten gidste ons zonder veel omweg naar Overboelare, zodat we daar het jaagpad terug op konden. Vandaar fietsten we 25 km ononderbroken langs de Dender verder naar Ath. Iedereen genoot van de rust en de kronkelende Dender tussen de vele populieren. Werkelijk schitterende natuurtaferelen met bloeiende bermen en koeien tussen hoog gras met boterbloemen. Steven reed plotseling akelig dicht tegen het water. Hij was blijkbaar overweldigd door deze natuurpracht.
In Ath gaat de Dender ongemerkt in het kanaal Ath-Blaton. We reden nog enkele kilometers langs het kanaal om dan terug de openbare weg op te gaan. Via de N525 Chièvres (66km), Boussu en Dour kwamen we na 89 km aan op onze eerste tussenstop. De bidons werden bijgevuld, en de hongerige magen werden gevuld met wafels, bananen, sandwiches enz… De twee dames Betty en Caroline stopten en Maxime sloot zich aan bij de groep. Na 20 minuten konden we onze reis verder zetten. Het landschap veranderde van vlak naar licht glooiend. Na 95 km fietsen we La Douce France binnen. Onze route verliep verder via D305 naar Bavay (102km) waar we wat verder het Parc Naturel Régional de l’Avesnois betraden. Het park van de Avesnois bezit een bijzonder erfgoed en maakt daarom deel uit van de grote familie van 48 Regionale Natuurparken van Frankrijk. Via Etroeungt (132km) namen we de D964 verder naar Rocquigny (D1690) en Clairfontaine (144km) waar we het Parc Naturel Régional de L’Avesnois verlieten. De tweede en laatste tussenstop volgde na 159 km in La Bouteille. Het was bij sommige al wat blazen na het constant op en neer gaan van het landschap. Nog 78 km te gaan.
De zon begon hier en daar al wat tevoorschijn te komen. Het parcours glooide nog altijd maar het bleef bij goede lopers.
De magische 200 km werd bereikt om 15.17 uur ter hoogte van het dorpje Le Thour.
We bereiken uiteindelijk het hotel “Novotel Suites Reims Centre” in Reims om 16.49.
Na het uitladen van de bagage en het stockeren van de fietsen en het nuttigen van enkele Jupilers was het tijd voor een verkwikkende douche. Afspraak 19.00 uur in de bar voor het avondeten.
Onze voorzitter had een lekker restaurant gereserveerd in het Centrum van Reims: “Brasserie Excelsior”. Een elegant herenhuis in art Deco steil. Tijdens het avondmaal werden enkele flessen wijn soldaat gemaakt, maar alles bleef gedisciplineerd en zelfs een avondwandelingetje door het historische stadscentrum van Reims, met bezoek aan een terrasje, bracht daar geen verandering in. Een groepje ernstige sportmannen waren het die mannen van Pedaal.

Vrijdag 11 mei: rit 2 / Reims – Epernay / 108 km
Na het late avondmaal van gisteren en het feestgedruis van vannacht was de nachtrust niet echt “om over naar huis te schrijven” voor sommigen. Maar een zonovergoten morgen en een rijkelijk ontbijtbuffet maakte veel goed. Na het uitladen van de fietsen konden we rond 11 uur terug vertrekken. Na het centrum te verlaten volgden we meestal de zogenoemde “Route Touristique du Champagne”, is in totaal een paar honderd kilometer lang en is verdeeld in vijf routes, over de hele streek. Deze leiden langs de prachtige wijngaarden en champagnehuizen. Het was heerlijk fietsen in het Parc Naturel Régional de la Montagne de Reims en tussen een oceaan van wijngaarden. Er werd vandaag op een rustig tempo gereden zodat iedereen kon genieten. Frank hielp regelmatig de vrouwtjes op de beklimmingen, van een gentleman gesproken. Luc moest spijtig genoeg opgeven wegens maag- en darmproblemen. Een kleine domper de feestvreugde was de val van Stefaan. Na het verzorgen van wat schaafwonden kon hij gelukkige verder.
Onze laatste stop was in Hautvillers, gelegen in het hart van het gebergte van Reims, de wieg van de Champagne. Het was heerlijk keuvelen op het prachtige terras van Café d’Hautvillers. Nog een 16 kilometer te gaan voor een aperitief bij onze champagneboer (Lalouelle Jean-Pierre te Saint-Martin-d’Ablois – Route de Vinay 50). Maar eerste moest nog een klepper van een helling (côte de Vauciennes) van 1,8 km overwonnen worden. Bij de meesten was het zwoegen, trekken, kraken om boven te geraken. Tom Schepens kwam als eerste boven na Steven en Andy. Eindelijk tijd voor ons glas Champagne. Na een uurtje aperitieven reden we door naar ons Hotel: Comfort Suites Epernay. De fietsen werden terug in de camionette geladen om dan zaterdag terug naar Laarne te transporteren. We kregen een halve uurtje tijd voor een douche om dan terug richting J.P. te gaan om het buffet en de overvloedige godendrank te nuttigen. Daar het toch wat kleine buffet hadden de meesten nog honger en werd besloten om nog pizza’s te bestellen. Het teller van het aantal lege flessen champagne stond aan het einde van de avond op het magische getal van 60.

Zaterdag 12 mei : terugreis
Na het ontbijt werd alle resterende bagage in de wagens gedropt en werd afscheid genomen. De wagens werd mooi onderverdeeld zodat iedereen thuis raakte. De mannen en vrouwen van de Mote in Laarne hadden er niet genoeg van gingen nog een bezoekje brengen aan een champagnehuis.

Nabeschouwing
We bedanken onze voorzitter Danny Van De Velde voor al het werk en rompslomp van deze fietsvakantie alsook Roland Vande Sypt als begeleider met de camionette.
Ik denk dat voor iedereen deze trip geslaagd was en voor herhaling vatbaar.
Nog een kleine leuze:
“Je krijgt altijd veel meer spijt van de dingen die je niet hebt gedaan dan van de dingen die je fout of onvolledig hebt gedaan”
Allen bedankt en tot later.
Auteur: Stefan Goesseye

Klik hier voor de foto’s