Rond 8 uur verzamelden 18 dappere pedaleurs voor een heuvelachtige rit met het koningspaar Muur-Bosberg als apotheose. Het grijze wolkendek en de koude bovenlaag voorspelde niet veel goeds. Stefan, Kurt R., Marc Van Impe en Andy fungeerden als locomotief.
Een strak tempo werd onderhouden in de 1e koershelft. De banen werden af en toe besprenkeld met hemelwater maar de regenvestjes bleven op stal.
Aan de voet van de muur werd beslist om de kasseien over te slaan en de beklimming te doen via de Abdijstraat alias de Kloosterstraat. Maagdelijk asfalt en geen kasseien, maar het is des te steiler (17%).
Van de muur ging het in het sneltreinvaart naar de kasseien van de Bosberg (lengte 991 m, gem. helling 5,8%, max. helling 11% hoogteverschil 57 m). Andy zette zich op kop en bedwong met zijn stuurvaardigheid de kasseien als geen ander. Had hij zich in Mojacar gespaard volgens radio Bosberg! Didier, Kurt en Stefan volgden in het zog maar niemand geraakte erover. Steven reed nog een dijk van een beklimming en passeerde Bianchi nog voor de finish. Onze kersverse president stefaan noteerde alles zorgvuldig en ondertussen werd Andy via de microfoon uitgeroepen tot “Andy bosberg”. Bij de aankomst was Andy even ijl in het hoofd maar dat kwam misschien door het zuurstoftekort op deze grote hoogte of had hij de ketonen verkeerd ingenomen.
Daarna doken we verder richting Dendervallei. Via Nieuwehove, Zandbergen, Voorde reden we richting Aspelare waar we in het dorp links namen om de Cyrieel Prieelstraat op te rijden. Een vals stuk plat met slechte beton van 2,42 km en een pittige tegenwind. Het kraakte in het peloton en bij velen werden de been-en dijspieren gefolterd.
Door de koude en het natte wegdek werd unaniem beslist om de spurt af te lassen. Via Wetteren reden we rechtstreeks naar de Kerk in Laarne waar Eddy (lid van Sint-Machariusgilde) ons opwachtte om het nodige vocht aan te vullen.