We beleven deze dagen hoogzomerwarmte in deze bijzondere meimaand. Deze morgen wel al onstabiele lucht met later op de dag kans op regen- en onweersbuien. Vandaag een biljart vlakke rit van 110 km richting het Meetjesland en het land van de vos Reynaert.
Vanwaar de komt de naam Meet’n: “zo noemen de inwoners van het Meetjesland zichzelf. Over de oorsprong van de naam bestaat discussie, maar het leukste scenario is wel dat van keizer Karel. Die was nogal tuk op jonge vrouwen en daarom hielden moeders hun dochters binnen als de vrouwenversierder in de streek kwam. De teleurgestelde keizer kwam alleen oudere vrouwen tegen, meetjes , en doopte de streek prompt Meetjesland.“
Veel volk aan den départ. Michiel, Kurt R., Tom S. en Jeffrey (kampioen terug van weggeweest) waren de kopmannen. In de Kerkstraat was het al oorlog: de teller mat onmiddellijk 37 km/h (Michiel vertrok met gierende banden, rokende tarmac, uiteengereten remblokjes); Koen De Wilde had het treintje gemist en kon niet bijbenen; Andy zijn versnellingsapparaat werkte niet (gisteren teveel moeten schakelen bij het LWU). Het peloton stoomde verder via Zelzate, Boeckhoute, Waterland-Oudeman, Sint-Jan-In-Emremo en Sint-Margriete. Luc Van Laere was koersdirecteur vandaag en ging onze kopmannen regelmatig inlichten waar de bochten lagen, of ze links of rechts moesten afslaan. Merci Lucsken!
In Sint-Margriete hielden we traditioneel onze pitstop van een kwartiertje. Albin werd hier even in de rozen gezet voor zijn wekelijkse inzet!
We kwamen nog maar buiten en het begon te druppelen, enkele meters verder regenen, enkele meters verder gieten. De sluizen werden eventjes opgezet, maar gelukkige was het warme regen zodat het enigszins verkoelend werkte. Wie zijn benen nog eens wilde testen kon deze uitproberen in het vrije stuk naar Evergem. Door de tegenwind verschalkten de meesten zich in het treintje dat meestal getrokken werd door Tom S. en Fritz aan 47km/h. De mannen met forse dijen en brede kuiten :). Het waren Kurt en Xavier die als eerste bij het eindpunt aankwamen. Onze kampioen kreeg te veel last van hooikoorts zodat Nikolaas zijn plaats moest innemen. Pedaal rijdt proper dus geen puffers toegelaten! In Sint-Amandsberg kreeg Eric nog een lekke band. Vandaag was het spurten langs de E17 (even lang en breed als de Champs-Élysées). Kurt en Fritz probeerden er van onder te muizen, maar zoals het er telkens in de Ronde Van Frankrijk aan toe gaat, strandde deze ook nog voor de eindmeet. Stefaan “Viviani” won alweer de bunch sprint. 
Er werd deze keer niet gestopt aan het Zand maar aan de Kerk van Laarne. Ben en Eddy stonden met een drankstand om hun gilde te steunen. Er werd ondertussen ook een officiële klacht ingediend bij de voorzitter tegen Andy. Later meer hierover.
De gemiddelde snelheid voor deze rit bedroeg 34,4 km/h.
Ritverslag 13e rit van 27/05/2018
