De zon schijnt weer volop op deze mooie vroege zondagmorgen. Onze kampioen had blijkbaar gisteren iets pittig gegeten want bij vertrek, zat hij nog op de pot. Onze kopmannen Nikolaas, Ben, Tom S. en Marc Van Impe moesten hierdoor de trappers stil houden bij het kasteel. Dus iets na 7.30 trok het peloton zich op gang. Het ideale tempo werd netjes onderhouden zodat de matige wedstrijd van gisteren van onze Rode Duivels tegen de Portugezen nog eens uit de doeken werd gedaan. Via Merelbeke, Gavere, Asper en Oudenaarde reden we door naar Kluisbergen. De eerste mythische helling van ons vierluik van vandaag: “De Oude Kwaremont”, één van Vlaanderen langste en steilste hellingen. Zelfs door een monument als Tom Boonen ‘het beest’ genoemd. De eerste 600 meter zijn een zegen, de daaropvolgende 1600 meter een ware kwelling die de tanden doen knarsen, het gehemelte uitdrogen, de bloeddruk de hoogte injagen, de hartslagen optimaliseren en de spiervezels extra doen vibreren. Mitchy ging zoals gewoonlijk onmiddellijk in de aanval. Ben, Tom S., Andy en Steven VDV volgden op een afstand. Aan de bocht naar rechts waar het steiler wordt, begint het bij de meeste te kraken op de slecht gelegen kasseien. Niet Tom Boonen maar Tom Schepens ging uiteindelijk met de eerste punten van de dag lopen gevold door Ben, Andy en Gratien.
Via de Ronsebaan, Berchemsesteenweg en de Zonneweg kwamen we in de Kruisstraat om dan 500 meter verder de Oude Kruisberg aan te vatten. Terug een kasseihelling met een maximum stijging percentage van 9%. Het was nu Ben die voor Tom eindigde met in hun vaarwater Nikolaas en Andy.
Via een lus rond Ronse kwamen we op de N48 Ninoofse Steenweg. Richting oostkant van Ronse is het de achtste straat links en dan volgt de ruim 1 kilometer lange beklimming van de Kanarieberg. Het was nu terug de beurt aan Tom voor de overwinning. Ben werd tweede en Andy terug derde.
Waarschijnlijk hebben er al vele onder jullie zich trouwens afgevraagd hoe het komt dat een helling in Vlaanderen, vlakbij het Muziekbos, werd genoemd naar een exotisch vogeltje als de kanarie. Wel, bij deze de deskundige uitleg. “In het jaar des heren, 1927, woonde er een koppel op den berg die het niet zo nauw nam met hun persoonlijke hygiëne. De vrouw des huizes was nog het ergste van de twee. Ze rook zodanig vanonder haar oksels dat de bladeren van hare sanseveria verslensten alvorens ze ontsproten! Op zekere dag was de vrouw van de berg nedergedaald om bij den boer achter nen halven kilo goei boter en een kan botermelk te gaan. Het was echter vrij warm weer, en dan was haar lijfgeur al zo goed te harden als ne camion van ’t vilbeluik die de slaapkamer is binnengedenderd. Wel nu, op haar weg naar boven, riep haar man, ondertussen goed zocht van ’t lokaal brouwsel, volgende historische woorden :”’Kan a rieken tot boven!”. Een Waalschen coureur die net de beklimming had aangevat en die ’t schoon Vlaamsch niet zo machtig was, had verstaan : ”Kanarieberg tot boven!”. Wanneer hij later in zijn lokaal :”Trois pour un franc” tegen zijn copains zei dat hij die dag een Vlaamse helling had beklommen met de naam Kanarieberg ging dit rond als een lopend vuurtje en bleef de berg deze naam behouden.” Dit even terzijde.
Na een lange afdaling kwamen we in Sint-Kornelius-Horebeke de vierde en laatste helling van de dag “Steeberg”. Gratien als kranige vijftiger liet zien dat hij nog niet versleten is en liet de jonge garde achter zich. Chapeau makker. Tom S. werd tweede en Andy derde.
Bij aankomst in Laarne was er even opschudding bij het oversteken van de Heusdensteenweg. Er werd door een paar man overgestoken maar een auto kwam van links in volle vaart aangereden. Gelukkig was de bestuurder alert en kon het ergste voorkomen worden. Fritz, Peter Troch en Mitchy waren er vanonder. Onze voorzitter legde de wedstrijd even lam zoals Cancelara en Froome al hebben voorgedaan. Fritz kwam solo over de streep. De aanhouder wint.
Toen we in ons lokaal aankwamen moesten we nog een laatste heuvel over, weliswaar een zandheuvel. Er was voor s ’avonds blijkbaar een ‘Beach Party’ gepland met gastoptreden van Yves Segers. Ambiance.
Opmerkelijk:
Iemand van onze groep had het ‘Shimmy’ effect tijdens de afdaling Oude Kwaremont richting Ronse. Ik had de indruk dat weinig mensen dit effect kennen. Ik heb een link gevonden op wikipedia waarbij Shimmy wordt uitgelegd. https://nl.wikipedia.org/wiki/Shimmy (Merci Peter.)