Door de noordwestelijke stroming van de laatste dagen was het iets koeler weer maar toch nog aangenaam. Vandaag de mooiste rit van het seizoen: “De Staelens”. Alle ingrediënten à volonté: hellingen, kasseien, hemelse taferelen, afzien, grinta, enz… Genoemd naar de oprichter van onze club: Georges Staelens. Op zijn 82ste fietste hij nog altijd 2 à 3 keer per week. Volgens het reglement vandaag, zes kopmannen: de duo’s: Andy-Gratien, Kurt-Mitchy en Eric-Didier. Ondanks het vroege uur toch 27 pedaleurs aan de start.
De geoliede machine trok zich om 07.01 uur op gang. Volgende pittoreske Vlaamse dorpjes passeerden de revue: Melle, Lemberge, Munte, Meilegem, Hemelgem, Nederzwalm, Sint-Maria-Horebeke, Leupegem. Via Oudenaarde en de N60 kwamen we aan ons segment (18,6 km). Kurt R. stortte zich met volle overgave in de afdaling van de Steenbeekdries. Stefan G. en Jef sprongen onmiddellijk op het achterwiel. Een kleine bres werd geslagen. Plots sloeg het noodlot toe bij Kurt R. Bij aanvang van de klim van de Mariaborrestraat sprong de ketting eraf. Tom Schepens was ondertussen genaderd en ging gezwind iedereen voorbij en nam een paar honderd meters. Er werd een groepje gevormd achter Tom met Stefan, Rik, Didier, Mitchy, Jo, Gratien, Paul en Kurt die terug kon aansluiten bij het opdraaien van de N60. Het groepje zag Tom rijden maar kwamen voorlopig niet dichter. Didier C. nam de afdaling van de Kuitholstraat voor zich. De snelheid begaf zich nu constant ronde 50 km/h. In de aanloop naar de Hoogbergstraat was het Mitchy die demarreerde vanuit het achtervolgende groepje. Kurt, Gratien en Rik volgden. Stefan en Didier die juist van kop kwamen kraakten en een moesten een gaatje laten. Er vormde zich nu een kopgroepje van 5 man. Op de uitloop naar de Hotond moestne uiteindelijk Rik en Mitchy ook lossen. Het waren nu Kurt, Tom en Gratien die voor de overwinning zouden strijden. Kurt kwam als eerste de Kruisstraat bovenkwam met Tom in het wiel en Gratien volgende enkele meters verder als derde, dan Rik met Mitchy en nog wat verder Stefan en Paul. Luc Van Laere was blijkbaar gevallen in de gevaarlijke afdaling van de Fiertelmeers. Behalve wat schaafwonden op de neus was het zonder erg. Nadat iedereen terug was verzameld reden we verder via de Ommegangstraat naar de Muziekberg om ons dan vervolgens in de afdaling van de Kanarieberg te storten. Vervolgens nog een lusje in het land van “Pays des Collines” of land van de heuvels met de beklimming van La Houppe. Verder de afdaling van de Kaperij en de beklimming van de Steenberg.
Na 89 kilometer was het tijd voor een pitstop van 10 minuutjes in Café ‘t Gaaike. Na het nuttigen van wat suikers reden we terug in rechte lijn naar Laarne.
Alsof het nog niet genoeg was werd er ook nog gespurt vandaag. Met de wind op kop bleef het lang gesloten. Er was een weergaloze Dirk Versporten die in de laatste bocht wegsprong. Hij had enkele meters maar Kurt Reyniers liet niet begaan en spurtte voor de overwinning voor Stefaan en Didier.
Opmerkelijk:
Tom Schepens had bij het opdraaien van de Kromstraat plots last van de darmen. Waarschijnlijk opgedaan in Spanje na het verorberen van Iberico Ham uit het jaar 1980 dat ze de dag ervoor nog in een uithoek van een vergeten zolderkamer hadden gevonden. En om het met de legendarische woorden van Stefaan Degand te zeggen: “’Aje moet kakken, moeje kakken”.